Uilyam Gibsonning “Kibermakon” trilogiyasi, jumladan, “Neyromant”, “Graf Nol” va “Mona Liza Overdrayv” romanlari kiberpank adabiyotidagi asosiy asarlardan biri hisoblanadi. Ushbu asarlar transgumanizm va antiutopiya muhim rol o‘ynaydigan qorong’u va yuqori texnologiyali kelajak dunyosini tasvirlaydi. Ushbu maqolaning maqsadi Uilyam Gibsonning “Kibermakon” trilogiyasidagi antiutopik va transgumanistik elementlarni tahlil qilishdir. Tadqiqotda Gibson ilg‘or texnologiyalar va sun’iy intellektni trilogiyaning asosiy ramzi sifatida qanday ishlatgani va shu orqali texnologik taraqqiyot ta’sirida ijtimoiy va madaniy tuzilmalar yemiriladigan qorong‘u kelajakni qanday yaratgani o‘rganiladi. Tadqiqot metodologiyasi romanlar matnini adabiy va madaniy tahlil usullaridan foydalangan holda o‘rganishga asoslangan. Tadqiqotda romanlardagi asosiy antiutopik elementlar va transgumanistik motivlar yoritib beriladi. Tadqiqot natijalari Gibson texnologiya an’anaviy ijtimoiy tuzilmalarni qanday buzib, axloqiy dilemmlar bilan to‘la yangi dunyo yaratganini mahorat bilan tasvirlaganini ko‘rsatadi. Muhokamada insoniy identifikatsiya, texnologiyaning ijtimoiy tengsizliklarni shakllantirishdagi roli va kelajak jamiyatiga bo‘lgan mumkin bo‘lgan oqibatlari kabi masalalar ko‘rib chiqiladi.