Maqolada Xurshid Doʻstmuhammadning “Vasiy” hamda

Ali Smitning “The Child” hikoyalari postmodernizm nazariyasi

asosida qiyosiy tahlil etilgan. Tadqiqotning maqsadi esa, oʻzbek

va ingliz hikoyachiligida postmodernistik tamoyillar qanday

shakllarda namoyon boʻlishini aniqlash, ularning umumiylik va

tafovutlarini koʻrsatishdan iborat. Maqolada postmodernizmning

asosiy nazariy manbalariga (Nitsshe, Haydegger, Derrida, Fuko,

Hutcheon, Makheyl, Nikol va boshqalar) tayangan holda, asarlar

tahlilini falsafiy, estetik va narratologik jihatdan asoslaydi.

Tadqiqotda qiyosiy-adabiy, postmodern nazariy va

diskursiv tahlil metodlari qoʻllanilib, intertekstuallik, metafiksiya,

fragmentatsiya, ishonchsiz roviy, ironik oʻyin va ong oqimi kabi

belgilar har ikki hikoyada tahlil qilinadi. “Vasiy” hikoyasida ayol

ruhiyatining ichki boʻlinishi, voqealarning uzluksiz emas,

boʻlaklangan tarzda berilishi va haqiqatning subyektiv talqini

postmodernistik badiiyatni shakllantiradi. Hikoya ishonchsiz

narratsiya, metafiksion noaniqlik va ong oqimi orqali onaning

ruhiy inqirozi hamda onalik mehrining metaforik qudratini ochib

beradi. Ali Smitning “The Child” hikoyasida esa gʻayritabiiy

holatda supermarket aravasida kutilmaganda paydo boʻlgan

gapiruvchi chaqaloq orqali zamonaviy jamiyatdagi gender,

madaniy va ijtimoiy stereotiplar tanqid qilinadi. Hikoya absurdlik,

ironik oʻyin, ishonchsiz roviy va ochiq yakun tamoyillari orqali

oʻquvchini haqiqat va xayol chegarasini oʻzi anglashga undaydi.

Bola obrazi jamiyatdagi axloqiy qarama-qarshiliklarning ramziga

aylanadi.